- куршан
- Г. кыры́шан1. с кузовом, имеющий кузов. Куршан кугыза старик с кузовом.□ Чодыра гыч куршан пӧръеҥлектын шогале. Курш тич поҥго. Из леса вышел мужчина с кузовом. Полный кузов грибов.2. с ковшом мельничным; имеющий ковш мельничный. Кӧ кок але тулеч утла куршан вакшым куча гын, тудым кулаклан шотлыман. В. Сапаев. У кого мельница с двумя или более ковшами, того надо считать кулаком.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.